[Engels] Sleutelpassage; de moeilijkste pas(sage) van een boulder of route.

[Frans] Monodoigt; éénvingergat; gaatje in de rots dat zo klein is dat die slechts met één vinger belast kan worden.

[Engels] Alleen; klimstijl waarbij de route alleen, dus zonder zekeraar, geklommen wordt. Het spreekt voor zich dat dit een heel gevaarlijke manier van klimmen is. Dit in tegenstelling tot rope solo.

Klimgids; beschrijving (meestal in boekvorm) van en boulder- en/of klimgebied waarin boulders of routes getekend en/of beschreven staan met plaats, naam en moeilijkheidsgraad waardoor ze te vinden en te begrijpen zijn.

Plek aan het einde van een touwlengte waar de klimmer zich veilig vast kan zetten in de rots. Meestal is de standplaats van een sportklimroute voorzien van twee boorhaken, verbonden door een ketting. De standplaats wordt gebruikt om de naklimmer aan naar boven te zekeren, een tweede touwlengte te starten of om veilig aan af te dalen.

Het voor het eerst beklimmen van een boulder of route. De klimmer die een boulder of route opent, geeft deze meestal een naam en doet een voorstel voor de moeilijkheidsgraad. Dit hoeft, bij routes, niet dezelfde persoon te zijn als de behaker (zie behaken).

[Frans] Stand van de vingers op een greep (meestal een randje) waarbij de vingers opstaand op de greep staan; de laatste gewrichten zijn overstrekt en de duim ligt meestal op de wijsvinger (zie crimp). Vergelijk tendue.

[Engels] Rotswand die zo hoog en moeilijk te beklimmen is dat meerdere dagen nodig zijn voor een beklimming.

[Frans] Colo; tufa; druipsteen; langwerpige, verticale kalkafzetting op een rotswand van kalksteen, ontstaan door water dat steeds op dezelfde plek van de rots druipt.

[Engels] Draagbare valmat die boulderaars in de vallinie van een boulder leggen om bijvoorbeeld hun enkels te beschermen bij het afspringen of vallen.