Het molecuul dat de drager is van de erfelijke instructies voor het maken van een levend organisme. Het DNA is gelokaliseerd in de celkern en bepaalt de structuur, de functie en het gedrag van de cel.

Arts die gespecialiseerd is in de diagnostiek en behandeling van aandoeningen van het zenuwstelsel. 

Het kleinste deeltje van een stof dat nog alle eigenschappen van die stof heeft. Een molecuul is opgebouwd uit één of meer atomen.

Ingrijpen waarbij een instrument in een orgaan ingebracht wordt.

Een permanente verandering in erfelijk materiaal, meestal in één gen.

Iemand die zelf niet de symptomen van een bepaalde erfelijke ziekte heeft, maar ten minste één afwijkend gen heeft dat kan resulteren in deze ziekte of afwijking bij nakomelingen.

Paramedicus die gespecialiseerd is in de behandeling van aandoeningen van het bewegingsapparaat door middel van oefentherapie, massage en andere non-invasieve technieken. 

Een individu met één normaal en één afwijkend exemplaar van een bepaald gen.

Abnormale vergroting van een lichaamsdeel of orgaan die niet is ontstaan als gevolg van tumorgroei. Bij een hypertrofie zijn de cellen niet in aantal maar in omvang toegenomen. 

Het deel van de cel dat zorgt voor de afbraak van afvalstoffen. Een cel bevat meerdere lysosomen die gevuld zijn met enzymen die zorgen voor de afbraak.