1 |
welvenWelven, bw. gel. (ik welfde, heb gewelfd), van boven boogsgewijze digttimmeren of metselen. *...VING, v. gmv. het welven. -, (-en), welfsel, verwelf, verwulf.
|
2 |
welvenhet geleidelijk buigen van een gebogen oppervlak
Hij bewonderde de zacht welvende vormen van haar lichaam.
|
<< Weltschmerz | welverstande >> |