1 |
wègmaokeww., zw. wegmaken, doen verdwijnen; vB ónder narcose brengen van een patiënt -- wègmaoke - mòkte wèg - wèggemòkt -- ook in praesens vocaalkrimping: gij/hij mòkt wèg Antw. WEGMAKEN (ook: eweg-) zijne g [..]
|
<< wèggôoje | weie >> |