1 |
deuk
|
2 |
deukBluts, Buts, Indeuking; Knak, Knauw
|
3 |
deukDeuk, v. (B.m.), (-en), holligheid in eene gladde oppervlakte (door eenen stoot veroorzaakt); die hoed heeft eenen - gekregen. *-EN, bw. gel. (ik deukte, heb gedeukt), deuken maken.
|
<< deugniet | deun >> |