1 |
bewilligenBewilligen, bw. en ow. (ik bewilligde, heb bewilligd), toestaan, vergunnen; in iets -. *...ER, m. (-s). *...STER, v. (-s). *...ING, v. toestemming; zijne - tot of in iets geven; - verleenen op.
|
<< bevlijtigen | bewonersgarage >> |