het gebied op de grens van water en land waar het dynamisch samenspel van land en water plaatsvindt.

een rand van kanaal , rivier of meer

De oever is de rand van een kanaal, rivier of meer. Bij een zee spreekt men meestal van de kust. Oevers kunnen natuurlijk of kunstmatig zijn. Kunstmatige oevers treft men aan bij gegraven wateren, zoa [..]

Def.: het gebied op de grens van water en land waar het dynamisch samenspel van land en water plaatsvindt. Toelichting: Het gedeelte boven het laagste streefpeil van het water tot de insteek (bovenrand) van het oevertalud (oeverhelling) de (droge) oever(zone) wordt genoemd. Vaak is sprake van oeverplantengroei in het water, vooral wanneer een deel van het water langs de waterkant ondiep is. In dat geval wordt vaak van een 'natte' oever(zone) gesproken, met name bij natuurvriendelijke oevers.

Oever, m. (-s), waterkant (op den vasten wal), land dat zich langs de rivier uitstrekt; (fig.) nabijheid, rand; hij staat op den - van het graf, hij is bijna dood, hij ligt zieltogende. *-AAS, o. dagv [..]

Waar het water van een rivier het land grenst. Als het water van de rivier buiten de oevers treedt overstroomt de riviervlakte

waar het water aan het land grenst
Voorbeeld: we zaten a [..]