Vaardigheden, kennis en houding die nodig zijn om een taak, functie of beroep naar behoren uit te voeren.

Competenties ontwikkel je op school (bv. rekenvaardigheid), in het dagelijkse leven (bv. de weg vinden in een vreemde stad) en op je werk (bv. klantvriendelijkheid, multitasking).

De meeste competenties zijn aan te leren mits voldoende oefening, al spelen talent en intelligentie natuurlijk ook een belangrijke rol.

In een juridische/bestuurskundige context bedoelt men met competenties bevoegdheden, domeinen en aangelegenheden waarover men gezag uitoefent en waarin men gemachtigd is om beslissingen te nemen.
Het kan dan gaan om de bevoegdheid van een overheid om wetten te maken waar burgers zich aan moeten houden, maar ook over de bevoegdheid van een rechtbank om zich over een bepaald geschil uit te spreken.

Competenties zijn vaardigheden of talenten die iemand bezit. Competenties kun je aanleren. Zo kan je bijvoorbeeld de nodige competenties leren om een goede dokter te zijn.

meervoud van het zelfstandig naamwoord competentie

com·pe·ten·tie (de; v; meervoud: competenties) bevoegdheid

Gebruikt voor:bekwaamheden

Geïntegreerd geheel van kennis, inzicht, vaardigheden, attitudes en persoonlijke eigenschappen waarmee op adequate wijze resultaten kunnen worden behaald in een beroepscontext, een leercontext of maatschappelijke context; competenties die nodig zijn in een beroepscontext zijn beroepscompetenties, in een leercontext leercompetenties en in een maatsc [..]

"Competentie omvat het geheel van declaratieve en procedurele kennis die nodig is voor een bepaalde vaardigheid. Het begrip competentie kan verwijzen naar de afzonderlijke vaardigheden, kennis en [..]

Verzameling van vaardigheden en kennis op verschillende leergebieden en ontwikkeldomeinen.

Het geheel aan kennis, inzichten, vaardigheden, waarden en attitudes die een persoon toepast om goed te functioneren in zijn functie, dit wil zeggen om de van hem of haar verwachte resultaten te realiseren