Het tegengestelde van ademnood en hartkloppingen. Nergens te koop, en alleen te verkrijgen door met groot doorzettingsvermogen rondjes te rennen, sprintjes te trekken en touwtje te springen.

Een partij met twee deelnemer, één tegen één.

Deel van de hersenen waar zich het badmintoncentrum bevindt.

Een beetje badmintonner heeft naast een linker- en een rechterhand ook nog een achter- en een voorhand, waarbij voor rechtshandige spelers de achterhand links zit en de voorhand rechts en bij linkshandige precies andersom (bij éénarmige spelers bevindt de backhand zich per definitie aan de stompzijde). Backhand is erg moeilijk.

Vriendelijkheid jegens de tegenstander: na een (gewonnen) rally wordt de shuttle opgeraapt en beheerst in de richting van de tegenstander geslagen, die ermee mag doen wat hij wil (maar liever niet terugslaan).

Leek het puntensysteem bij badminton een wonder van eenvoud, krijgen we bij 14-14 ineens tennis-achtige toestanden!

Badminton is oorlog. Wie moeite heeft met afmaken kan maar beter gaan pim-pam-petten.

Genoemd naar Lord Edward ‘bad’ Minton (1817-1926), procureur-generaal in Brits-Indië, berucht om zijn beroerde smashes en erbarmelijk spelinzicht. Het fabeltje dat Badminton de naam is van het landgoed van de Hertog van Beaufort in Engeland waar het spel voor het eerst zou zijn gespeeld, hoeft niet serieus te worden genomen.

Ongeveer het tegenovergestelde van backhand.

Engels voor ‘herrie’ of ‘kabaal’. Sla er maar eens mee tegen een trommel, winkelruit of voetbalsupporter.