1 |
discontinuïteitIn de geschiedenis spreken van discontinuïteit als de samenleving of cultuur een aantal belangrijke wijzigingen ondergaat zodat het karakter ervan wijzigt. De Middeleeuwen kende bijvoorbeeld de Rooms-Katholieke religie als erkende religie. Tijdens de nieuwe tijd kwam ook het protestantisme in beeld. Er was dus sprake van discontinuïteit op het vlak van religie.
|
2 |
discontinuïteitiets wat veranderd is inde loop der jaren
|
3 |
discontinuïteitdiscontinuiteit is vernieuwend, terwijl continuiteit blijft doorgaan enbestaat reeds in de Middeleeuwen.
|
4 |
discontinuïteitdiscontinuïteit wil zeggen dat er in de loop der jaren iets vernieuwd of onderbroken wordt , maar ondertussen loopt het oorspronkelijke verder.
|
5 |
discontinuïteitEen mogelijk onverwachte, tijdelijke of permanente breuk in een dominante conditie/trend in een systeem. (systeem = maatschappij en organisaties etc)
|
6 |
discontinuïteitiets niet doorloopt door wat vroeger hetzelfde is gebleven, het is verandert
|
7 |
discontinuïteitEen onsamenhangend of onderbroken iets
|
8 |
discontinuïteiteen onderbreking in de relatie tussen twee grootheden.
|
<< Disconteringsvoet | Discontolening >> |