Betekenis alchemie
Wat betekent alchemie? Hieronder vind je 6 betekenissen van het woord alchemie. Je kunt ook zelf een definitie van alchemie toevoegen.
1. |
2
0
Alchemiestroming van voorwetenschappelijke mensen die op zoek waren naar geheime kennis door middel van kennis der elementen en natuurwetenschappen. Zij probeerden goud te maken en eeuwige jeugd.
|
2. |
4
2
AlchemieAlchemie of alchimie (van het Arabisch: الكيمياء, al-kimia) is een brede discipline, bestaande uit zowel natuurfilosofie als praktijk, waarvan het traditionele doel met name de productie van de Steen der wijzen is. Europese en Arabische alchemisten baseerden zich daarbij (indirect) op de natuurfilosofie van Aristoteles (Physica; Meteorologica) waarbij elk van de vier elementen in een ander kon worden omgezet door het met een andere kwaliteit - heet, koud, vochtig of droog - te combineren. Alchemie komt in veel verschillende vroegere culturen voor. Zo waren er alchemisten in het Oude Egypte, in het China van Lao Tzu, in het hellenistische Griekenland van Alexander de Grote en in het vroegmiddeleeuwse Midden-Oosten en het Arabische cultuurgebied. In de twaalfde eeuw begon Europa meer kennis te nemen van alchemie, eerst vooral via Arabische bronnen, maar in het westen werd het pas vooral invloedrijk en populair in de vroegmoderne tijd. Tegen het einde van de zeventiende eeuw was alchemie in zekere zin op zijn retour. De huidige inzichten in elementen tonen aan dat het onmogelijk is andere metalen langs chemische weg in goud om te zetten. In 1980 slaagde de Amerikaanse atoomfysicus Glenn Seaborg er wel in door middel van kernreacties, maar zijn methode was veel te kostbaar om op grote schaal goud te produceren uit andere elementen. Hierbij moet wel opgemerkt dat elementen als "sulfur" en "mercurium" niet zomaar gelijkgesteld kunnen worden aan de moderne chemische elementen: voor de alchemisten waren het eerder principes en was bijvoorbeeld sulfur het principe van verbranding en kleur.
|
3. |
4
2
Alchemie(alchemisch): oude mystieke kunst van transformatie van massa en materie op spiritueel niveau. Goddelijke alchemie bereidt energievelden voor de ascentie van vorm tot resonantie op een hoger vlak van bewustzijn.
|
4. |
2
2
alchemie(engels: alchemy) Een vorm van scheikunde en speculatieve filosofie die werd beoefend tijdens de Middeleeuwen en de Renaissance, die zich voornamelijk bezighield met het ontdekken van methoden voor het omzetten van onedel metaal naar goud en met het vinden van een universele solvent en een levenselixer.
|
5. |
3
5
alchemie( wetenschap ) vroegere occulte wetenschap, waarin o.a. werd geprobeerd om goud en edelmetalen uit andere elementen te vormen en de Steen der Wijzen te vinden Het hoofddoel van de alchemie was het ontdekken van de "lapis philosophorum".
|
6. |
2
4
alchemieAlchemie is een occulte kunst. De voornaamste doelstellingen van de beoefenaars ervan zijn het omzetten van basismetalen als lood of koper in waardevolle metalen als goud of zilver (het transmutatiemotief); het maken van een elixir, toverdrank of metaal dat alle ziektes zou kunnen genezen (het panaceemotief); en het ontdekken van een elixir dat onsterfelijkheid geeft (het transcendentiemotief). De steen der wijzen is de naam die aan de magische stof wordt gegevens die deze prestaties moet leveren. Vele moderne alchemisten combineren hun occulte kunst met acupunctuur, astrologie, hypnose en een ruime waaier aan New Age spirituele zoektochten. Alchemisten mogen dan al hun ideeën hebben uitgeprobeerd door experimenten te bedenken, hun methodes hadden steevast te maken met het bovennatuurlijke, het magische en het bijgelovige. Misschien is dat de reden waarom alchemie nog steeds populair is, hoewel het zo goed als niets van blijvende waarde heeft opgeleverd. Alchemisten hebben nooit metalen omgezet, hebben nooit een panacee gevonden en hebben de fontein van de eeuwige jeugd nooit ontdekt. Alchemie is gebaseerd op het geloof dat er vier basiselementen zijn—vuur, lucht, aarde en water—en drie essenties: zout, zwavel en kwik. Grote symbolische en occulte systemen werden gebouwd op deze zeven pilaren van alchemie. De grondslag van Europese alchemie, die floreerde in de Renaissance, zou de oude Chinese en Egyptische occulte literatuur zijn. De Egyptische god Thoth, gekend als Hermes Trismegistus, zou naar verluidt een van de boeken geschreven hebben die door de alchemisten als heilig worden aanzien. (Hermes, de allergrootste, was de Griekse god die als koerier werkte en de zielen van de doden aan Hades leverde.) Het boek in kwestie, Corpus Hermeticum, werd eerst verspreid in Firenze, Italïe, rond 1455. Het werk staat bol van de magische bezweringen en toverformules en zou van Europese oorsprong zijn. Sommige alchemisten droegen wél bij tot de vooruitgang van kennis. Paracelsus (1493–1541), bijvoorbeeld, was de grondlegger van het concept van ziekte naar geneesmiddel. Ironisch genoeg verwierp hij het idee dat ziekte een kwestie is van een onevenwicht of gebrek aan harmonie in het lichaam, een overtuiging die populair is bij moderne alchemisten. Paracelsus hield vol dat ziekte veroorzaakt werd door elementen van buiten het lichaam die het lichaam aanvielen. Hij ried diverse chemicaliën aan om ziekte te bestrijden. - naar de alfabetische lijst -
|
| << Alcantarilla | Alchemy >> |
Betekenis-definitie.nl is een internet woordenboek geschreven door mensen zoals jij en ik!
Help mee, en voeg een woord toe. Alle soorten woorden zijn welkom!
Betekenis toevoegen
Help mee, en voeg een woord toe. Alle soorten woorden zijn welkom!
